Vervolg...

Mexico City
Een stad waar je van houdt of niet. Meer dan 2000 vierkante kilometer groot, een echte metropool met zo’n 20 miljoen inwoners. Vooral wonend in de sloppenwijken die men tegen de bergwanden gebouwd heeft: indrukwekkend. Bezienswaardigheden: het Nationale Museum van Antropologie, het prachtige plein El Zócalo waar je de koloniale kathedraal vindt, het presidentieel paleis en de resten van Tenochtitlán (de vroegere naam van MC toen het een Azteekse stad van aanzien was). Opvallend zijn de groene kevers die hier als taxi fungeren. Hoewel men ons waarschuwde voor een vieze, gevaarlijke stad, hebben wij dit gelukkig niet als zodanig ervaren. Wees er echter attent, vooral in de metro.


Biertje aan het Zócalo (plein)


Typerend: de groenwitte taxi’s

terug naar boven

Teotihuacán
We gaan een dag naar Teotihuacán, waar we de overblijfselen zien van de eerste grote, imperialistische civilisatie van centraal Mexico (50 km ten noordoosten van Mexico City). De grootste pre-Hispaanse stad waar rond de 6e eeuw N.C. zo’n 200.000 mensen woonden. Het grootste resterende gebouw is de prachtige Pirámide del Sol (we hebben haar steile hoogte van 70 meter getrotseerd) en de kleinere, maar zeker zo mooie Pirámide de la Luna. Veel van Teotihuacáns goden, zoals de geveerde slang Quetzalcóatl, hadden een grote invloed op Mexico’s later culturen zoals die van de Azteken.


Piramide van de zon


Piramide van de maan


Aardbeving in MC
Geheel verrast en ook wel een beetje geschrokken zijn we door de aardbeving waar we diezelfde dag, na het bezoek aan Teotihuacán, in terechtkwamen. We zitten rustig in een restaurantje te eten toen alles begint te trillen, heel bizar: een bewegende tafel (zoveel Corona’s hadden we nog niet gehad). Snel naar buiten, waar we het wegdek letterlijk zien golven. Het epicentrum bleek 100 km verderop te liggen bij Puebla en Oaxaca, 6.7 op de schaal van Richter. Gelukkig slechts enkele doden, het leek mee te vallen. Men schijnt er in Mexico eens in de twee jaar mee te maken te krijgen en men leek er – ondanks het drama dat in ’85 plaatsvond – redelijk rustig onder de blijven. De stad is destijds herbouwd op flexibele fundamenten. We sturen het thuisfront bewust NA de beving een mailtje dat alles goed met ons gaat. Om grote ongerustheid te voorkomen melden we de beving zelf niet, vooral omdat we nog drie weken te gaan hebben…

Taxco
We verlaten MC om een bezoek te brengen aan Taxco, een oud zilvermijnstadje. Een mooie koloniale, antieke plek tussen de groene bergen. Je kunt hier lekker eten aan de gezellige Plaza Borda en goedkoop mooie zilveren sieraden kopen. Het .925 merkje dat je in de sieraden vindt garanderen je het hoge zilvergehalte van 92,5%. Ook op de Nederlandse markten vind je dit Mexicaanse zilverwaar, zij het een stuk duurder. In Taxco kun je ook voor weinig geld in wat luxere pensions verblijven. Wij hadden een zwembad!

Indrukwekkend…

Acapulco
Vol verwachting door het romantisch liedje van de Beach Boys (going loco, down in Acapulco) stappen we in de bus naar Acapulco: één van Mexico’s grootste kust resorts met dure hotels en een hip uitgaansleven. Dat toerisme in deze stad big business is, word ons snel duidelijk: we komen er aan in het laagseizoen, er is werkelijk helemaal niets te beleven, deprimerend gewoon. De disco’s staan er treurig bij, de pensions zijn evengoed duur. Het ergste is nog wel het schrille contrast tussen de big spenders aan de kust en de veel armere bevolking die achter de skyline van die rijkdom leeft. Het meest opvallend vinden we de duikers die met gevaar voor eigen leven van de rotsen in de Bahía (baai) duiken… We blijven een dag in Acapulco en vertrekken vlot naar het veel idyllischere Puerto Ángel…

Acapulco strand


Aardbeving deel 2
In Acapulco blijkt dat het thuisfront toch lucht had gekregen van de aardbeving die een paar dagen eerder had plaatsgevonden. We ontvangen een verontruste mail: ons tactische, na de aardbeving verstuurde bericht had niet voldoende geruststelling gegeven. We bellen direct naar huis om te laten weten dat alles oké is. We nemen ons voor om de volgende keer toch maar open kaart te spelen, hoe goed bedoeld ook. Een leerzame ervaring. Dat er tijdens ons verblijf ook overstromingen in Mexico hebben plaatsgevonden, hebben we echter helemaal niet gemerkt…

Puerto Ángel
Dit prachtige havenstadje is een verademing ten opzichte van Acapulco en gaf ons de gelegenheid om even bij te komen van alle indrukken. Een heet, slaperig oord waar een handjevol backpackers rondhangt, vooral ook in het nabij gelegen Zipolite. We verblijven in het prachtige Buena Vista Pension dat als een paleisje op een heuvel tussen de tropische begroeiing ligt. Een kamer met een hangmat en leguanen als huisdieren. Wat wil je nog meer. Minder prettig is dat Jul hier ziek wordt en zich een hoedje zweet. De plaatselijke apotheker stelt Malaria (Paludisme) vast, de huisarts lacht deze diagnose gelukkig weg: hij heeft een zonnesteek opgelopen, moet uit de zon blijven en de door hem voorgeschreven medicijnen slikken. Na twee dagen voelt Jul zich weer kiplekker! Vanuit Puerto Ángel is een bezoek aan de schildpaddenopvang in Mazunte een aanrader.

Wat een oord...


Luxe of niet…?

terug naar boven

Oaxaca en Monte Alban
De volgende trip gaat naar Oaxaca, oostwaarts. Een relaxte koloniale stad, ooit benoemd door de Azteken, met veel gezelligheid rondom het Zócalo (waaronder traditionele dans) en drukke markten. Dat wij midden in de nacht aankwamen was niet handig: we belandden in een ongure buurt tussen de dronkelappen en zwaarbewapende politieagenten. Slecht geslapen in een aftands hotel. Gelukkig de volgende dag een mooi pension gevonden. Hier lopen Jut en Jul allebei flinke diarree en maagproblemen op. Dit terwijl de streekgerechten hier zeer goed bekend staan. Vooral Jut heeft het te pakken: niets blijft binnen, zelfs geen water, het komt er boven of onder weer uit. De bekende paardenmiddelen helpen niet. De kilo’s vliegen eraf…Vanuit Oaxaca bezoeken we Monte Alban (Witte Berg), de prachtige oude Zapoteekse hoofdstad, een bolwerk gedomineerd door priesters dat piekt tussen 300 en 700 N.C. In Oaxaca ontmoeten het Noorse stel Geir en Siv, met hen reizen wel later naar San Juan Chamula en Palenque.

Folklorische dans …


Monte Alban...

terug naar boven

San Christóbal de las Casas
In de provincie Chiapas bezoeken we het prachtige koloniale bergstadje San Christóbal de las Casas. Je ontmoet er vele indaanse marktlui van Maya-afkomst (Tzotzils en Tzeltals) die hier hun kleurrijke textielwaren op de markt verkopen en hun eigen taal spreken. In dit gebied vinden af en toe botsingen plaatsen tussen het Mexicaanse leger en de (onderdrukte) indiaanse bevolking. Bezienswaardigheden: de Catedrál Templo de Santo Domingo (waar indianenvrouwen uit Chamula hun textielwaren verkopen). Indrukwekkend vonden wij Na Bolom, het huis van een Deense archeoloog en zijn Zwitserse vrouw (antropologe) die zich jaren hebben ingezet voor het welzijn van de Lacandón indianen en hun cultuur bestudeerden en fotografeerden. Meneer Jul houdt de diaree niet meer uit. Uit de Lonely Planet leidt hij af dat hij wellicht Giardiasis heeft (diaree die veroorzaakt wordt door een parasiet in vervuild water). Met deze diagnose stapt hij naar een apotheek en slikt de verkregen medicijnen. Binnen drie dagen is Jul genezen. Ten onrechte daarentegen, heeft mevrouw Jut zichzelf genezen verklaard. De diaree blijkt echter niet verdwenen.

De Catedral


Cañón del Sumidero
Vanuit San Christóbal bezoeken we deze groene kloof van 35 km lang. Hij ligt tussen steile rotswanden die hoogtes bereiken van 1200 meter. De geschiedenis zegt dat tientallen indianen zich hier ten tijde van de Spaanse overheersing in de kloof gestort hebben. Met een boot bevaren we de rivier, we hebben krokodillen, pelikanen en apen gespot. Verder zijn er mooie rotsformaties en watervalletjes te zien. Aan het einde van de rivier bevindt zich de 260 meter diepe dam. Een hele mooie tocht…

De Cañón….


Witkoppelikanen


San Juan Chamula
Samen met Geir en Siv gaan we te paard naar het bergdorpje Chamula waar de Tzotzil-indianen wonen. Zij hebben in 1524 stevig verzet geboden tegen de Spaanse veroveraars. Het is een betoverend dorp dat opvalt door haar kleurrijke markt, het bijzondere kerkje (en diens begraafplaats) dat aan de Plaza staat en de unieke religieuze rituelen die hier te zien zijn. Hier mag absoluut niet gefotografeerd worden, als ze je snappen trekken ze zonder pardon het rolletje uit je fototoestel. Jut fotografeert vanuit de heup in de hoop toch iets van de sfeer vast te kunnen leggen.

Jut te paard…


Kerkje van Chamula

terug naar boven

Cascadas Agua Azul (Palenque)
Met Geir en Siv reizen we van San Christóbal naar Palenque. Onderweg tijdens een stop laat Jut haar tas enige minuten onbeheerd in de bus liggen. Bij terugkomst ligt de inhoud van de tas verspreid over de vloer, de spiegelreflexcamera is verdwenen. Laaiend boos…De Tzotzil-goden hebben ons gestraft: met de camera is ook het rolletje dat we volschoten in San Juan Chamula verdwenen. Na aankomst in Palenque (een weinig zeggend dorpje) bezoeken we de prachtige watervallen van Agua Azul, één van de wonderen van Mexico. Zwemmen wordt afgeraden in verband met sterke stroming, maar de tropische jungleomgeving zelf is al mooi genoeg om er enkele uren rond te lopen.

Jut en Jul Romantisch…

Maya-ruines van Palenque
Een absoluut hoogtepunt, vroeg in de ochtend bezoeken we de indrukwekkende ruines van oud-Palenque. Slechts een paar dozijn van de 500 aanwezige gebouwen zijn onder de overwoekering van de jungle vandaan gehaald. We beklimmen de Templo de los Inscripciones, deze geeft een prachtig uitzicht over de site. Hier vind je de tombe van Pakal (groot Maya-heerser). Prachtig zijn verder de Templo del Sol, El Palacio (gebouwd voor de priesters) en de Templo del Jaguar.

Templo de los Inscripciones

Templo del Sol

terug naar boven

Villahermosa
Van Palenque reizen we naar Villahermosa waar tussen 1200 en 600 V.C. de Olmeken heersten (de eerste grote Mesoamerikaanse beschaving). We bezoeken het openluchtmuseum Parque-Museo La Venta, waar we de Olmeekse geschiedenis aantreffen. Hier vind je drie Olmeekse hoofden van basalt, van zo’n 1,5 meter hoog. De zwaarste weegt 24 ton: je vraagt je af hoe de Olmeken deze stenen destijds zo’n 100km zonder het wiel te gebruiken, hebben vervoerd. In Villahermosa doen we ook aangifte van de gestolen camera. Een spektakel op zich: we hadden het gevoel dat ons verhaal werd betwijfeld en alle ogen op ons gericht waren. Maar het lukte. Toch prettig dat je in die gevallen de Spaande taal beheerst. Om toch aan Juts fotografieverslaving tegemoet te komen, kopen we hier een kleinbeeldcameraatje voor een belachelijke prijs. Maar Jut kan weer schieten…

Prachtige hoofden van basalt…

Catemaco
We sluiten onze reis af door een paar dagen bij het prachtige meer (Laguna) van Catemaco te verblijven… Hier komen vooral Mexicanen vakantie vieren. Het meer is 16km lang en heeft verschillende eilandjes (o.a. het Macaca-apeneiland). We bezoeken het Parque Ecológico: regenwoud, waar we het plaatselijke mineraalwater proeven en mango’s plukken. Vanuit Catemaco bezoeken we ook het dorpje San Andres, waar schijnbaar beroemde sigaren vandaan komen. Verder is het hier voor al relaxen, alvorens terug te keren naar Mexico Stad.

Dobberen op het meer…


Beroemde sigaren…

Avontuurlijk
Weer een mooie reis voorbij… Mexico was voor ons een land vol rijke historie, boeiende volkeren en veel avontuur. Niet de meest vriendelijke mensen ter wereld, niet het meest geweldige eten, maar een hele spannende reis! Jut besloot 3 weken na thuiskomst en na een gewichtsverlies van 6 kilo toch maar een antibioticumkuurtje te halen. Ook dat is overleefd…Meer foto’s bekijken? Kijk in de Mexico fotogalerie.

terug naar boven